GÖÇEBELERİN İSKANI

18 ve 19.yy. da Osmanlı Halkının Genel Durumu:

1700 yılından sonra komşu devletlerle yapılan savaşların artması, yenilgilerin başlaması ve savaş ganimeti elde edilememesi nedeniyle Has, Tımar ve Zeamet sisteminde bozulma başladı. Yöneticiler yaşantılarını korumak için (Nazır, Beylerbeyi, Subaşı, Mutasarrıf, Kadı, Vergi toplayıcı gibi devlet memurları) halktan aldığı vergileri arttırdı. Askere alınan er adedi çoğaldı, askerlik süresi uzadı, ama cepheden evine dönen gazi adedi azaldı. Gayri Müslimler (Ermeni, Rum, Yahudi), Araplar, Kürtler, İstanbul'da yaşayanlar, bedel ödeyen sanatkar, esnaf, tüccar ve büyük çiftçiler ekonomik sistem aksamasın, üretim sürsün (veya savaşmaz) diye askere alınmıyordu. Sözün özü, anlamsız ve neticesiz savaşlarda ölenler; "ihtisası olmayan, düşünmeyen" Yörük, Türkmen, Avşar, Laz, Çerkez veya küçük çiftçilerdi (köylüler). Dıştaki yenilgiler hemen içerde de tesirini gösterdi. Merkezi yönetimin taşra üzerindeki kontrolü, etkisi azaldı. Halk bunu fırsat bilip çocuğunu askere göndermek istemedi. Vergisini geciktirdi veya hiç vermedi. Yükümlü olduğu geri hizmetleri aksattı veya yerine getirmemeye başladı. Susuz, iklimi sert veya çok sıcak, sivrisinekli yerlerden sulu ve ılıman yerlere kendiliğinden göçmeye başladı. Düşman eline gecen eski Osmanlı topraklarından Türk ve Müslüman ahali Anadolu'ya göç etmeye başladı. Sistemin aksaması nedeniyle devlet gelirleri azalırken giderleri de artmaya başladı. Ayrıca vergi ve gelir dağılımı adaletsizliği sonucu bazı kişiler aşırı zenginleştiler. Yetkililer, yöre zenginleriyle işbirliğine yönelip halka baskı yaptılar veya yörenin esnaf ve ağalarının halkı soymasına göz yumdular. Üretim, ticaret ve mal nakli (dolaşımı) aksadı. Aç1ık ve yokluklar baş gösterdi. Yerleşik halk ve göçebeler önce hallerinden mahalli yöneticilere yakındılar, ilgi ve çözüm bulamayınca mahalli yöneticileri üstlerine şikayet ettiler. Görevde kalmak isteyen mahalli yöneticiler, halkın bu şikayet, dilek ve protestosunu yukarıya, devlete isyan gibi gösterdi. Merkezi idare durumu, sağlıklı değerlendiremedi. Şikayet ve sorunların esas nedenine inmedi ve ilgisiz kaldı. Hatta eski gücünü taşrada yeniden kurmak, gelirlerini daha da arttırmak için askeri yöntem ve tedbire başvurdu. Yolsuzluk, yoksulluk., öksüzlük, hastalık, çaresizlik ve adaletsizlikler halkı bezdirmişti. Sosyal patlama için bir kıvılcım yeterliydi. Bu durumu gören, değerlendiren komşu ülkeler bazı etnik grupları kullanarak, kışkırtarak ülkede karışıklıklar çıkardı. Yer yer isyanlar baş gösterdi. İsyanların nedenini araştırıp, onlara din, ilim adamı gönderip sorunlarını dinleyip, görüşüp barışçı yollarla gerçekçi ve akılcı metotlarla, güzellikle onları iknaya ve işbirliğine yönelmedi.

Göçebelerin İskan Edilmelerini Gerektiren Sebepler:

Savunma amaçlı savaşların yeniliği ile sonuçlanması içerde maddi ve manevi bir sürü soruna sebep oldu. Devletin içte ve dışta itibarı sarsıldı. İşgal edilen Osmanlı topraklarından Anadolu'ya Türk ve Müslüman göçü başladı. Muhacirler şehirlere yığıldı; idari, ekonomik, adli ve sosyal sistem bozuldu, üretim ve dağıtım aksadı, kıtlık oldu. Ülkenin bir çok yerinde eşkıyalar türedi, iç karışıklıklar isyana dönüştü. Devlet bu kötü durumu düzeltmek için askeri tedbire başvurdu. Askeri tedbirler nedeniyle harcamalar daha da arttı ve mali durum daha çok bozuldu. Devlet cari giderlerini ve dış ülkelerle yapılan ve yenilgiyle biten savaşların harcamalarını karşılamak için vergileri arttırdı ve yeni vergiler koydu. Halk daha da sıkıntıya düştü. Bazı maddelerin üretimi, tüketimi karşılamaz oldu, ithalat başladı. Dış ülkelerden yüksek faizle borç para alınmaya başlandı. Enflasyon ortaya çıktı ve halkın gelirini azalttı, para pul oldu. Üretici, vergi ve askeri  yük altında, ezildi.

Devlet, gelirlerini arttırmak, yeni gelir kaynakları bulmak ve artan giderlerini karşılamak için (giderleri azaltmayı hiç gündeme getirmediler) ıslahat (reform) hareketleri başlattı. Fakat fedakarlık, samimiyet ve gerçekçilikten uzak bu çalışmalar, kalıcı ve kesin bir çözüme dönüştürülemedi. Bunda devlet memuriyeti dağıtımı, iskan yerlerinin belirlenmesi, askere alım ve, vergi toplamada rüşvetin, kayırmanın yaygın olması, görevin ehline verilmemesi, köylü, küçük esnaf, sanatkar ve göçebeler perişan olurken; memur, ayan (büyük çiftçi, tüccar), din adamları, subay, Ümera ve saray1ılar sanki Kanuni döneminde yaşıyormuş gibi saltanat sürmelerinin rolü büyüktür. İstanbul'daki Dolmabahçe, Yıldız., Küçüksû, Beylerbeyi ve daha bir çok saray ve köşk, hep bu çöküş döneminde hatta Avrupa'dan alınan borç paralarla yapılmıştır. Aynı günlerde cephedeki asker ise mermisiz, yiyeceksiz., giyeceksiz (yazlık elbise ile kışın Sarıkamış cephesinde siperlerde 80 bin askerimiz daha savaşamadan soğuktan donarak öldü) ve kötü idare sonucu yeniliyor ve ölüyordu.

Göçebelerin İskanından Umulan Yararlar:

a)     İç karışıklıklar; köylülerin ev ve arazilerini terk etmesine, bu da devlet gelirlerinin azalmasına neden olmuştu. Sahipsiz kalarak harap olan bu ev, bağ, bahçe ve tarlalara eski sahiplerini veya göçebeleri yerleştirerek atıl  kalan bu değerleri ekonomiye yeniden kazandırmak, azalan zirai üretimi ve devlet gelirlerini arttırmak.

b)     Sınır boylarından içeriye, köylerden şehirlere olan göçü durdurmak, büyük şehirlere toplanan nüfusu taşraya geri göndermek.

c)     Sarsılan ekonomik ve sosyal dengeyle bozulan asayişi düzelterek halkın can, ırz, mal ve yol güveniliğini sağlamak, idaredeki aksak1ıkları düzeltmek, yasadışı davranış ve unsurları (eşkıya gibi) ortadan kaldırmak. Devlet düzenini yeniden kurup, kurallarıyla yeniden işler hale getirmek. Gelişen, değişen iç ve dış şartlar, bilim ve teknolojideki gelişmeler, buluşlar hiç dikkate alınmadı. Yine eski düzen yeniden kurulmak istendi ama başarılamadı. 1918'de 600 yıllık Osmanlı, Mondros ve Sevr anlaşmalarıyla sona erdi, ülke başkenti dahi işgale uğradı. Devlet, bilim ve teknoloji üretememesi nedeniyle çağa uyamadı. Devletin çökmekte olduğunu göremeyenler, yıkıldığını da kabul etmediler. İnsanın hasta olduğunu kabul etmeyip veya yanlış teşhis koyarak tedavi olamaması, iyileşmemesi veya daha da kötü duruma düşmesi gibi .

d)     Derbend (Yol geçidi) ve hanlara yakın köylere göçebeleri yerleştirerek, insan ulaşımını, gıda ve eşya naklinin güvenliğini sağlamak.

e)     Vakıf personeline maaş verecek ve vakıf hizmetini sürdürecek birikmiş parası kalmadığından ve yenisi de gönderilmediğinden, faaliyetine son ve­ren vakıf okul ve hastanelerinin ana gelir kaynağı vakıf arazilerine göçebeleri yerleştirerek, arazi ve zeytinlikleri yeniden üretime geçirmek, böylece vakfın amacı olan kamu hizmetinin yeniden verilmesini sağlamak .

f) Ülke sınır güveniliğini sağlamak, dengeyi temin, saldırılarda set teşkil ettirmek amacıyla Türkmen veya Yörükleri; Urfa, Adıyaman, Malatya, Sivas ayrıca Humus, Hama, Halep, Rakka ile Antakya, Amik, Azaz, Bağras ve kanunsuz davranışta bulunanları cezalandırmak üzere Balkanlara veKıbrıs'a zorla iskan etti veya sürgüne gönderdi.

ANADOLU'YA GELEN OĞUZ BOYLARINA BAĞLI EL, OYMAK VE OBALAR: FARUK SÜMER'İN ARAŞTIRMALARINA GÖRE

KAY1: Kayıları oluşturan oymak ve obalar  ile kolları;

1-     Atçeken

2-     Aksaklı

3-     Göklen

4-     Karaman Kayısı

5-     Karakeçili

6-     Kayıcık

7-     Kayı Yörükleri

8-     Kutlubeyhacılı

9-     Menteşe Kayıları-Fethiye Yörükleri

10-  Savcı Hacılı

BAYAT: 16. YÜZYIL

1-     Beçili

2-     Bozcalı

3-     Gözlücekli

4-     Halep Bayadı

5-     İldilekli

6-     Karabayat

7-     Karacabayat

8-     Kuzugüdenli

9-     Melek hacılı

10- Özbayatlar (Akbayatlar)

11-  Pehlivanlı: Çalışlı, Alibeyli

12- Reyhanlı

13- Şambayadı (Dulkadirli Bayadı) Kolları: Hasancalı, Hacılı, Hızırlı,

Karacakoyunlu,  Kesmezli, Kızıldonlu, Şarklı, Şeyhli.

BEĞDİLİ: (1698)

1-     Balabanlı

2-     Bekmişli

3-     Bayraktar (Güneç)

4-     Bozlu

5-     Bozkoyunlu

6-     Bozgeyikli

7-     Çakır Beğdili (1863 Yılı Kayıtlarında) Kolları: Amanhoca, Boran,

Çakır, Karışmaz,  Kolukara, Sarıavul

8-     Çelebi

9-     Çobanbeyli

10- Dimlekli

11- Fakihli

12- Güneş

13-  Gün

14-  Hoca Alişeyh oymağı

15-  Hacımahlı

16- Haydarlı

17- Karaçalı (Büyük ve Küçük Karaçalı)

18- Karaşeyhli

19- Kazlı

20- Karahasanlı

21- Kadirli

22- Kuzucaklı

23- Otamışlı - Hotamışlı

24-  Sincan

25-  Süleyman Kethüda

26-  Tatalı

27- Taşbaş

28- Topaklı

29- Ulaşlı

DÜĞER (DÖĞER):

1-     Düğerli

2-     Halep Düğeri

3-     Hama Düğeri

KIZIK:

1-     Bozatlı

2-     Mihmatlı

3-     Pehlivanlı

YAZIR:

1-     Karadaşlı (taş)

2-     Karaçalı (Anamaslı)

3-     Kara Yazır

4-     Sarı

5-     Kıydır

İĞDİR:

1-     Biçer îğdiri

2-     Bozdoğan

3-     Horzum

4-     Sarı Hamzalı

ALAYUNTLU:

Inallı

KINIK:

1-     Alalar

2-     Göçeri

3-     Kınıklar

4-     Kınık Uşak

5-     Konuklar

6-     Selçuklu-Selçuk

AVŞARLAR

A. Avşar (Afşar) Elleri:

l -   Akkoyunlu Avşarı

2-     Alplu

3-     Aydın Avşarı: Avşarlı, Balabanlı

4-     Bahrili

5-     Bedil

6-     Cingözoğlu: Araslı, Deller (Deliler), Eberli, Torun

7-     Elbendi

8-     Günbendi

9-     Genceli

10-  Gündüzlü

11-  Halusağı

12-  Halep Avşarı

13-  İmanlı Avşarı: Bidil, Kızıl

14-  İmamkulu: Bebek, Esebeyli

15-  Karahacılı-Hocalı

16-  Karamuhlu

17-  Kazıklı

18-  Karagündüzlü

19-  Karamanoğullan Avşarı

20-  Kutbeyi-Kutbegilüler Avşarı

21-  Köpekli Avşarı: Alpli, Aydoğmuş beyli, Boynukısalı, Deliler, Köçekli,

Sekiz

22-  Kırklı

23-  Karagündüzlü Avşarı

24-  Kara Avşar

25-  Mansurbey Avşarları: Huzistan (Şumla), Kuhguliye (İran)

26-  Recepli Avşarı (1580 yılı başlarında Recep Kethüda adlı ağa nedeniyle

bu adı aldılar. Kethüda; oymağın vergi ve askerlik işlerini yürüten

devlet memuru.)

27-  Uşak Avşarı: Hocafakılı, Musacalı, Öksüzler.

B. Avşar (afşar) Kelimesinin Anlamı:

a)      Çevik

b)      Vahşi hayvan avına hevesli.

c)      Toplayıcı

d)      Zaptiye memuru.

e)      "AVŞ" fiilinden türeyip, müsaade etmek, itaat etmek, itaatli.

C - Avşar Elleri-Oymakları:

1-   Kuzey Suriye Avşarı:

a)      Köpekli

b)      Gündüzlü

c)      Kutbeği

2-     Halep Avşarları:

3-     Boz-Ulus Avşarları:

4-    Dulkadirli Avşarları:

a)      Maraş (İmanlı) Avşarı:

b)      Kars (Kadirli) Avşarı-Karsi Maraş

c)      Boz-ok Avşarı

d)      Yeni il (Sivas) Avşarı

e)      Kozan Avşarı

f)        Uşak Avşarı

g)      Aydın Avşarı

h)   Biga ve Karasi (Balıkesir)

5-   Recepli Avşarı

6-   İran Avşarları:

a)       Mansur Bey (Kuh-giluye) Avşarı

b)      İmanlı Avşarı

c)       Alplu Avşarı

d)      Usalu Avşarı

e)       Eberli Avşarı

BAYINDIR:

1-     Akkoyunlu (Bayındırlı, Bayındiriye)

2-     Elsiz Piri (Tülü Bayındır)

3-     Halitli

4-     İlarslan

5-     Kalaycı

6-     Karahacılı

7-     Körük

8-     Yasağlık

ÇAVULDUR (ÇAVDIR):

1-     Abdal

2-     Adil

3-     Bozacı

4-     Buruncuk

5-     Esenli

6-     Habil

7-     İğdir

8-     Karaçavdır

9-     Şeyhler

ÇEPNİ (Trapzon ve Rize Çepnileri Sünni, Kırşehir-Çiçekdağ, Gaziantep ve

Balıkesir Çepnileri alevi inancındadır.)

1-     Başımkızdılı

2-     Çepniözü

3-     Dilçepni

4-     Kandemir

5-     KasabuIur

6-     Karalar

7-     Kızılkoca

8-     Köseler

9-     Kormazlı

10-  Sarılı

11- Şuayıplı

EYMÜR (Eymir, İmir)

1-     Affan Eymürü

2-     Bunsuzlu

3-     Çarık

4-     Dündarlı

5-     Karagözlü

6-     Sancarlı

7-     Sancaklı

8-     Sarı Eymir

9-     Tosun

PEÇENEK(16. Yüzyıl)

1-   Bayırlı

2-     Berayirli

3-     Boyacılı

4-     Ekiz (Ekizler)

5-     Habilli

6-     Hamutlu

7-     Hızır Hacılı

8-     İsa Hacılı

9-     Piribeyli

10- Şahmelikli (Ali Kethüdalı)

11- Sipahiler

12- Yadbeyli

PEÇENEKLER (9.YÜZY1L)

1-     Çor

2-     Çoban

3-     Gülbeğ (Kulbey)

4-     İrtim

5-     Kangar

6-     Karıbay

7-     Kopun

8-     Talmat

9-     Yula

SALAR (Salur, Salgur, Selluriye):

1-     Aksalurlar: Akıncılı, Alabozlu (İldeğen), Emet

2-     Çoğunlu-Çuğun

3-     Karabelli

4-  Mürgap Salurları:

a)       Ana Böleği: Buhara, Bekesli, Töre, Yadçı

b)      Karaman: Alam, Beğböleği, Görçikli

c)       Yalavaç: Ordu Hoca, Sakar, Tizi, Yaz

5-     Salurlu (Çörmük)

6-     Salihler

7-     Şeyhsalur

8-     Sipahizadeler (Keremoğulları)

9-     Türkmenistan ve Horasan salurları:

a)      İç Salur: Ersarı

b)      Dış Salur: Sarık, Teke, Yomut

YIVA: Iva, İva, İve, Elivaiyye, ava, Yava, Yuva

1-     Baharlı

2-     Büyük Yıva

3-     Dergeç

4-     Durmuş Hacılı

5-     Esenceli

6-     Hayl Yıva (Atlı sınıf Yıvası)

7-     Kaçar

8-     Karakoyunlu: (Ağaçeri, Alpagut, Baranlı, Duharlı, Hacılı, Karamanlı,

Sadlı)

9-     Küçük Yıva

10- Perçemoğulları

11- Yahşiyanlı

12- Yaruklu(ışık)

13- Yuvalı(Karayuvalı)

ANADOLU TÜRKLERİ

A. TÜRKİYE'YE (ANADOLU'YA) GELEN  KALABALIK ANA  TÜRK BOYLARI:

l-   Çiğil

2-     Halaç

3-     Karluk

4-     Kıpçak

5-     Oğuz

6-     Tatar

7-     Uygur

B. OSMANLILARCA YÖRÜK SIFATI ALTINDA TOPLANAN VE BU ADI BENİMSEYEN VEYA KOLLARI YÖRÜK OBASI KABUL EDİLEN OĞUZ BOYLARI:

1-     İğdir- Yiğdir

2-     Karaevli

3-     Kayı: Karakeçili

4-     Yabır-Yaparlı

5-     Yazır

6-     Yıva- Yuva: Karakoyunlu

C. ANADOLU'YA BÜYÜK GRUPLAR HALİNDE GELEN TÜRK BOY, OYMAK VE OBALARI: (bkz:4, 40, 107)

l-   Abdal

2-  Ahiska- Mesket (Saka - İskit)

3-  Aba-Abakan-Apa

4-  Alayuntlu

5-  Ağaçeri

6-  Avşar-Afşar

7-  Artuklu

8-  Akkoyunlu

9-  Azeri

10- Bozlar-Bozoklar

11- Bekdik

12- Beğdili

13- Barak

14- Bayat

15- Bayındır

16- Büğdüz

17- Balkar (İdil, Hazar, Kafkas)

18- Çavuldur

19- Cerid

20- Çayan

21- Çarıklı-Cırıklı-Caruk

22- Çepni

23- Çavdur

24- Düğer

25- Dodurga

26- Evci

27- Eymir-Eymür-İmir

28- Gagauz-Uz

29- Göklen

30- Honamlı

31- Halac-Hallaç-HalaçLı-Kalaç

32- Hotamış

33- Horzum

34- Iğdır-İğdir

35- İlbeğli

36- Karkın-Kargın-Kargı-Kargun

37- Karakoyunlu

38- Karakeçili

39- Kızılkoyunlu

40- Kızılkeçili

41- Kuman-Koman-Kun (pomak?)

42- Karatekeli

43- Karlık-Karluk

44- Kayı

45- Kınık

46- Kızık

47- Kıpçak

48- Karaçay

49- Kazak

50- Kırgız

51- Karapapak

52- Kumuk- Kumık

53- Manav- Anav- Yerli

54- Mamalı (Bozulus)

55- Ödemiş

56- Özbek

57- Peçenek (Boşnak?)

58- Sarıkeçili

59- Sarıtekeli

60- Saçıkaralı

61- Tatar

62- Tahtacı-Tatevci

63- Tecirli

64- Terekeme

65- Türkmen

66- Yazır

67- Yörük (Aydınlı): (63 Obaya ayrılır)

68- Yuva

69- Yüreğir

D- Göçmen-Macır-Muhacir: 1912,1924,1951,1989 yıllarında Balkanlardan gelen milliyetine ve boylarına bakılmaksızın bu sıfat verilmiş. Örneğin Balkan göçmeni, Selanik macırı, Karkas göçmeni gibi Göçmen ve macır Türklerin aslı: Balkar, Gagauz, Kıpçak, Kuman, Peçenek, Tatar veya yörüktür.

ANADOLU BEYLİKLERİ VE BAZI BÜYÜK OYMAKLARIN BAĞLI OLDUĞU BOYLAR:

1-     Akkoyunlu (Bayındır)

2-     Artuklu (Düğer)

3-     Baraklar (Cerit)

4-     Berçemoğulları (yıva)

5-     Dulkadirli (Bozok-Bayat)

6-     Gündüzlü (Avşar)

7-     İran, Nadirşah Dönemi (Avşar)

8-     Kadı Burhanettin (Azeri veya Salar)                                    .

9-     Karakoyunlu (Yıva)

10- Karamanoğulları (Avşar, Kaçar veya Salar)

11- KozanoğuIları (Varsak)

12- Köpekli-Köpekoğulları (Avşar)

13- Kutbeğinoğulları (Avşar)

14- Osmanlı (Kayı)

15-  Özeroğulları (Üçok-Kınık)

16-  Ramazanoğulları (Üçok-Yüreğir)

17-  Salgurlular (Salar)

18-  Selçuklu (Kınık)

Şumlaoğulları (Avşar)

FARUK SÜMER'İN ARAŞTIRMALARINA GÖRE KONAR GÖÇER HAYVANCILIK YAPAN YÖRÜK OBALARI:

A- 16.YY Anadolu Yörük Obaları:

1-     Ankara Yörükleri: Ankara, Kırıkkale, Haymana

2-     Karacakoyunlu: İzmir

3-     Kastamonu Yörükleri: Kastamonu, Bolu

4-     Kütahya Yörükleri: Aydın, Manisa, Afyon

5-     Söğüt Yörükleri: Bursa, Balıkesir, Bilecik, Eskişehir

6-     Uluyörük:  Tokat, Amasya, Çorum, Samsun (Yörükler Beldesi), Ortapare ve Şarkıpare Kolu, Akdağmadeni ve Zile

7-     Bozdoğanlar: Yüreğir, Kadirli, Ceyhan, İçel

8-     Tanrıdağı Yörükleri: Balkanlar

9-     Naldöken Yörükleri: Bulgaristan

10-   Selanik Yörükleri: Makedonya, Teselya

11-  Vize Yörükleri: Vize, Lüleburgaz, Çorlu, Hayrabolu

12-  Kocacık Yörükleri: Edirne, Kırklareli, Babaeski, Bulgaristan

15-   Karaevli: Bolu, Kastamonu, Sivas, Tokat

16-   Menteşe Yörükleri: Muğla, Fethiye (Horzum, Sarıtekeli ve diğer)

17-   Kayı Yörükleri: Avşar ve Bayatlar, yörükler arasında bulunmaz ancak Kayıların bir kısmı yörükler arasında yaşamaktadır.

B- 1 7.yy Çukurova Yörük Obaları:

1- Aydınlı (Karacakoyunlu)

2- Bozdoğan yörükleri: Karahacılı, Menemenci, Tekeli

3- Ekiz Yörükleri

4- Horzum Yörükleri: Aladağ, Çukurova, Binboğa

5- İçel Yörükleri: Bolgarlı, Boynuinceli

6- Karakeçili Yörükleri

7- Ulu yörükler

C- 19.yy Anadolu Yörük Obaları:

a) Çukurova Yörük Obaları:

l - Bahşiş

2- Bozdoğan

3 -Karahacılı

4- Karakeçili

5- Karatekeli

6- Koyuncu

7- Menemenci

8- Sarıaydın Obası

9- Tekeli

b) Afyon Yöresi Yörük Obaları:

1 -Horzum

2- Karahacılı

3- Karatekeli

4- Sarıkeçili

5- Sarıtekeli

c) Aydın Yöresi Yörük Obaları:

1-    Ahmetli: Kula, Simav

2-    Anamaslı-Karacalı: Demirci

3-    Çarık: Kula

4-    Eskiyörük: Aydın, Antalya, Mersin

5-    Gökmusalı: Demirci

6-    Güzelbeyli: Nazilli

7-    Horzum: Aydın, Bursa, Afyon, Adana,Konya,  Karaman

8-    Karatekeli: İzmir

9-    Karacakoyunlu

10-Kızılkecili: Kula, Muğla, Bursa

11-Narinceli: Kula, Denizli

12-Saçıkaralı: Nazilli

13- Sarıkeçili: Aydın

14- Sarıtekeli: Nazilli, Denizli, Bursa

15-Şebitli: Kula

16-Yağcıbedirli: Soma, Bursa, Balıkesir

d) Ege ve Akdenizdeki Dağınık Bazı Yörük Obaları:

l- İğdir Yörük Obası: İran'da Kaşgaylar arasında İğdir adlı bir oba, yine Türkmenistan'da Göklen Türkmenleri arasında Çarvar İğdir obası yaşamaktadır. İğdir Oğuz boyu kollan: Bozdoğanlar, Horzum, Biçer İğdiri, İğdir İsalı ve Sarı Hamzalı.

2- Yabır: Yapar-Çarıklı Yörük obası

3- Yazır: Karadaşlı kolları; Amamaslı (karaçalı), kara, sarı, Kıydır

HONAMLILAR

A-Honamlı Kelimesinin Kökü, Aslı, Anlamı:

a) Hona ve Huna kelimelerinden gelmiş olabilir;

1) ho, hu;   o, bu, şu anlamında

2) honu, hunu; onu, bunu, şunu

3) hona, huna; ona, buna, şuna

b) Hun Devlet ve  Halkları Terimiyle  İlgisi: Hun, Hunlu sıfatı, Honamlı  şeklini  almış olabilir.Zaman içinde sözcüklerde  harf değişimi olabiliyor. Örneğin: Orhun-Orkun-Orhan, Ceyhun-Ceyhan, Seyhun-Seyhan, Köktürk-Göktürk, Kalaç-Halaç, Kültigin-Gültekin, Çetmi-Çepni, Afşar-Avşar, Döğer-Düğer kelimelerinde görüldüğü gibi. Macarlar, kendilerine Hun , Türklere ise Kun, Kunos diyordu.

c) Toplumlar zaman içinde  söyleme kolaylığı, şive,ağız  farklılığı nedeniyle kelimeleri günlük dilde değiştirebilmektedir. Örneğin: Ne yapıyorsun-Nörüyon, Ne ile-Nayle, Ne edecen-Nedcen, Hatice-Hacce, Muhammet  gibi.

Hunlu veya Honalı sözcüğü, söyleme kolaylığı ve dil ağız, alışkanlığı sonucu Honamlı şeklini almış olabilir.

B)-Honamlı Sözcüğünün Menşei:

Lı eki: bir yere aidiyeti, ilgiyi, bir yere mensubiyeti bildiren ektir. İsimden sıfat türetmede kullanılır. Konya-lı, Kayseri-li gibi.

Honam sözcüğünü Türkler orta asyada iken almış olmalı. Belki de bu sözcüğün aslı Çince dir. Bir savaş sonucu bir Türk grubu Çinlilerce, Çinin kuzey bölgelerine asimile amacıyla yerleştirilmiş daha sonraları Türkler, bir fırsatını bulunca batıya göçetmişlerdir. Eski yaşadıkları bölge nedeniyle diğer Türk grupları bunlara, o bölgenin adını vermiş olabilir. Bu adet Cumhuriyet Türkiye'sinde de sürdürülmektedir. Örneğin; 1953'te Korede savaşıp dönen gazilere; Koreli, Almanya'da işçi olarak çalışanlara; Almanyalı, Girite iskan edilip elden çıkmasıyla geri dönenlere; Giritli denmesi gibi.

Konuya ilişkin Çince kelimelerden örnekler:

a-      Huangho : Cindeki Sarı Irmağın adı

b-      Hsiungnu-Hui: Çinlilerin Hunlara verdiği ad.

c-      Houtu : Gök 'dininde Ana-ilahe

d-      Huangti: Toprak tanrısı

e-      Huhanyeh : Hsiungnu Shanyüsü. İ.Ö. 51 de devlet ikiye ayrıldı.

f-       Huo Kuang: İ.Ö. 50, Çinli General adı.

g-      Hoten-Kotan: Doğu Türkistanda bir şehir adı.

Honan-Hunan: Kuzey Çin'de bir eyalet adı: Honnan-Honanlı-Honamlı

Hokant-Hokent: Doğu Türkistanda bir şehir adı.

HONAMLI YÖRÜK OBASI (bkz:45)

C- Honamlı Kolları

1- Filikçi: K. Ereğli, Aksaray-Kutluköy

2- Savran: K. Ereğli, Karaman-Ayrancı

3- Deveci: Mersin-Silifke

4- Eskiyörük :Antalya, Mersin-Gülnar, Aydın

5- Bolacalı: K.Ereğli, M-Silifke, Adana- Sarıçam, Aksaray- Kutluköy.

6- Döneli: K.Ereğli

7- Helimli: K.Ereğli

8- Kuzucu: K.Ereğli

9- Hacıkaralı: Mersin-Silifke (Karahacılı)

10-Saçıkaralılar

11-Isparta'daki Honamlılar: Ali Tanyıldız'ın araştırmalarına göre, Honamlının Kolları:

a-    Adıgüzelli (Elekli)

b-   Coşlu

c-   Eskiyörük (Eskiler, Hacıcelilli)

d-   Karsavurdanlı

e-   Ötgünlü

f-   Recepli

D- Honamlıların yerleştikleri iller: Adana, Antalya, Aydın, Mersin, Konya, Ereğli, Yunak, Sarayönü, Isparta, Aksaray, Osmaniye, K.Maraş, Yozgat, Karaman,

GÖÇEBELERİN İSKANI

18 ve 19.yy. da Osmanlı Halkının Genel Durumu:

1700 yılından sonra komşu devletlerle yapılan savaşların artması, yenilgilerin başlaması ve savaş ganimeti elde edilememesi nedeniyle Has, Tımar ve Zeamet sisteminde bozulma başladı. Yöneticiler yaşantılarını korumak için (Nazır, Beylerbeyi, Subaşı, Mutasarrıf, Kadı, Vergi toplayıcı gibi devlet memurları) halktan aldığı vergileri arttırdı. Askere alınan er adedi çoğaldı, askerlik süresi uzadı, ama cepheden evine dönen gazi adedi azaldı. Gayri Müslimler (Ermeni, Rum, Yahudi), Araplar, Kürtler, İstanbul'da yaşayanlar, bedel ödeyen sanatkar, esnaf, tüccar ve büyük çiftçiler ekonomik sistem aksamasın, üretim sürsün (veya savaşmaz) diye askere alınmıyordu. Sözün özü, anlamsız ve neticesiz savaşlarda ölenler; "ihtisası olmayan, düşünmeyen" Yörük, Türkmen, Avşar, Laz, Çerkez veya küçük çiftçilerdi (köylüler). Dıştaki yenilgiler hemen içerde de tesirini gösterdi. Merkezi yönetimin taşra üzerindeki kontrolü, etkisi azaldı. Halk bunu fırsat bilip çocuğunu askere göndermek istemedi. Vergisini geciktirdi veya hiç vermedi. Yükümlü olduğu geri hizmetleri aksattı veya yerine getirmemeye başladı. Susuz, iklimi sert veya çok sıcak, sivrisinekli yerlerden sulu ve ılıman yerlere kendiliğinden göçmeye başladı. Düşman eline gecen eski Osmanlı topraklarından Türk ve Müslüman ahali Anadolu'ya göç etmeye başladı. Sistemin aksaması nedeniyle devlet gelirleri azalırken giderleri de artmaya başladı. Ayrıca vergi ve gelir dağılımı adaletsizliği sonucu bazı kişiler aşırı zenginleştiler. Yetkililer, yöre zenginleriyle işbirliğine yönelip halka baskı yaptılar veya yörenin esnaf ve ağalarının halkı soymasına göz yumdular. Üretim, ticaret ve mal nakli (dolaşımı) aksadı. Aç1ık ve yokluklar baş gösterdi. Yerleşik halk ve göçebeler önce hallerinden mahalli yöneticilere yakındılar, ilgi ve çözüm bulamayınca mahalli yöneticileri üstlerine şikayet ettiler. Görevde kalmak isteyen mahalli yöneticiler, halkın bu şikayet, dilek ve protestosunu yukarıya, devlete isyan gibi gösterdi. Merkezi idare durumu, sağlıklı değerlendiremedi. Şikayet ve sorunların esas nedenine inmedi ve ilgisiz kaldı. Hatta eski gücünü taşrada yeniden kurmak, gelirlerini daha da arttırmak için askeri yöntem ve tedbire başvurdu. Yolsuzluk, yoksulluk., öksüzlük, hastalık, çaresizlik ve adaletsizlikler halkı bezdirmişti. Sosyal patlama için bir kıvılcım yeterliydi. Bu durumu gören, değerlendiren komşu ülkeler bazı etnik grupları kullanarak, kışkırtarak ülkede karışıklıklar çıkardı. Yer yer isyanlar baş gösterdi. İsyanların nedenini araştırıp, onlara din, ilim adamı gönderip sorunlarını dinleyip, görüşüp barışçı yollarla gerçekçi ve akılcı metotlarla, güzellikle onları iknaya ve işbirliğine yönelmedi.

Göçebelerin İskan Edilmelerini Gerektiren Sebepler:

Savunma amaçlı savaşların yeniliği ile sonuçlanması içerde maddi ve manevi bir sürü soruna sebep oldu. Devletin içte ve dışta itibarı sarsıldı. İşgal edilen Osmanlı topraklarından Anadolu'ya Türk ve Müslüman göçü başladı. Muhacirler şehirlere yığıldı; idari, ekonomik, adli ve sosyal sistem bozuldu, üretim ve dağıtım aksadı, kıtlık oldu. Ülkenin bir çok yerinde eşkıyalar türedi, iç karışıklıklar isyana dönüştü. Devlet bu kötü durumu düzeltmek için askeri tedbire başvurdu. Askeri tedbirler nedeniyle harcamalar daha da arttı ve mali durum daha çok bozuldu. Devlet cari giderlerini ve dış ülkelerle yapılan ve yenilgiyle biten savaşların harcamalarını karşılamak için vergileri arttırdı ve yeni vergiler koydu. Halk daha da sıkıntıya düştü. Bazı maddelerin üretimi, tüketimi karşılamaz oldu, ithalat başladı. Dış ülkelerden yüksek faizle borç para alınmaya başlandı. Enflasyon ortaya çıktı ve halkın gelirini azalttı, para pul oldu. Üretici, vergi ve askeri  yük altında, ezildi.

Devlet, gelirlerini arttırmak, yeni gelir kaynakları bulmak ve artan giderlerini karşılamak için (giderleri azaltmayı hiç gündeme getirmediler) ıslahat (reform) hareketleri başlattı. Fakat fedakarlık, samimiyet ve gerçekçilikten uzak bu çalışmalar, kalıcı ve kesin bir çözüme dönüştürülemedi. Bunda devlet memuriyeti dağıtımı, iskan yerlerinin belirlenmesi, askere alım ve, vergi toplamada rüşvetin, kayırmanın yaygın olması, görevin ehline verilmemesi, köylü, küçük esnaf, sanatkar ve göçebeler perişan olurken; memur, ayan (büyük çiftçi, tüccar), din adamları, subay, Ümera ve saray1ılar sanki Kanuni döneminde yaşıyormuş gibi saltanat sürmelerinin rolü büyüktür. İstanbul'daki Dolmabahçe, Yıldız., Küçüksû, Beylerbeyi ve daha bir çok saray ve köşk, hep bu çöküş döneminde hatta Avrupa'dan alınan borç paralarla yapılmıştır. Aynı günlerde cephedeki asker ise mermisiz, yiyeceksiz., giyeceksiz (yazlık elbise ile kışın Sarıkamış cephesinde siperlerde 80 bin askerimiz daha savaşamadan soğuktan donarak öldü) ve kötü idare sonucu yeniliyor ve ölüyordu.

Göçebelerin İskanından Umulan Yararlar:

a)     İç karışıklıklar; köylülerin ev ve arazilerini terk etmesine, bu da devlet gelirlerinin azalmasına neden olmuştu. Sahipsiz kalarak harap olan bu ev, bağ, bahçe ve tarlalara eski sahiplerini veya göçebeleri yerleştirerek atıl  kalan bu değerleri ekonomiye yeniden kazandırmak, azalan zirai üretimi ve devlet gelirlerini arttırmak.

b)     Sınır boylarından içeriye, köylerden şehirlere olan göçü durdurmak, büyük şehirlere toplanan nüfusu taşraya geri göndermek.

c)     Sarsılan ekonomik ve sosyal dengeyle bozulan asayişi düzelterek halkın can, ırz, mal ve yol güveniliğini sağlamak, idaredeki aksak1ıkları düzeltmek, yasadışı davranış ve unsurları (eşkıya gibi) ortadan kaldırmak. Devlet düzenini yeniden kurup, kurallarıyla yeniden işler hale getirmek. Gelişen, değişen iç ve dış şartlar, bilim ve teknolojideki gelişmeler, buluşlar hiç dikkate alınmadı. Yine eski düzen yeniden kurulmak istendi ama başarılamadı. 1918'de 600 yıllık Osmanlı, Mondros ve Sevr anlaşmalarıyla sona erdi, ülke başkenti dahi işgale uğradı. Devlet, bilim ve teknoloji üretememesi nedeniyle çağa uyamadı. Devletin çökmekte olduğunu göremeyenler, yıkıldığını da kabul etmediler. İnsanın hasta olduğunu kabul etmeyip veya yanlış teşhis koyarak tedavi olamaması, iyileşmemesi veya daha da kötü duruma düşmesi gibi .

d)     Derbend (Yol geçidi) ve hanlara yakın köylere göçebeleri yerleştirerek, insan ulaşımını, gıda ve eşya naklinin güvenliğini sağlamak.

e)     Vakıf personeline maaş verecek ve vakıf hizmetini sürdürecek birikmiş parası kalmadığından ve yenisi de gönderilmediğinden, faaliyetine son ve­ren vakıf okul ve hastanelerinin ana gelir kaynağı vakıf arazilerine göçebeleri yerleştirerek, arazi ve zeytinlikleri yeniden üretime geçirmek, böylece vakfın amacı olan kamu hizmetinin yeniden verilmesini sağlamak .

f) Ülke sınır güveniliğini sağlamak, dengeyi temin, saldırılarda set teşkil ettirmek amacıyla Türkmen veya Yörükleri; Urfa, Adıyaman, Malatya, Sivas ayrıca Humus, Hama, Halep, Rakka ile Antakya, Amik, Azaz, Bağras ve kanunsuz davranışta bulunanları cezalandırmak üzere Balkanlara veKıbrıs'a zorla iskan etti veya sürgüne gönderdi.

ANADOLU'YA GELEN OĞUZ BOYLARINA BAĞLI EL, OYMAK VE OBALAR: FARUK SÜMER'İN ARAŞTIRMALARINA GÖRE

KAY1: Kayıları oluşturan oymak ve obalar  ile kolları;

1-     Atçeken

2-     Aksaklı

3-     Göklen

4-     Karaman Kayısı

5-     Karakeçili

6-     Kayıcık

7-     Kayı Yörükleri

8-     Kutlubeyhacılı

9-     Menteşe Kayıları-Fethiye Yörükleri

10-  Savcı Hacılı

BAYAT: 16. YÜZYIL

1-     Beçili

2-     Bozcalı

3-     Gözlücekli

4-     Halep Bayadı

5-     İldilekli

6-     Karabayat

7-     Karacabayat

8-     Kuzugüdenli

9-     Melek hacılı

10- Özbayatlar (Akbayatlar)

11-  Pehlivanlı: Çalışlı, Alibeyli

12- Reyhanlı

13- Şambayadı (Dulkadirli Bayadı) Kolları: Hasancalı, Hacılı, Hızırlı,

Karacakoyunlu,  Kesmezli, Kızıldonlu, Şarklı, Şeyhli.

BEĞDİLİ: (1698)

1-     Balabanlı

2-     Bekmişli

3-     Bayraktar (Güneç)

4-     Bozlu

5-     Bozkoyunlu

6-     Bozgeyikli

7-     Çakır Beğdili (1863 Yılı Kayıtlarında) Kolları: Amanhoca, Boran,

Çakır, Karışmaz,  Kolukara, Sarıavul

8-     Çelebi

9-     Çobanbeyli

10- Dimlekli

11- Fakihli

12- Güneş

13-  Gün

14-  Hoca Alişeyh oymağı

15-  Hacımahlı

16- Haydarlı

17- Karaçalı (Büyük ve Küçük Karaçalı)

18- Karaşeyhli

19- Kazlı

20- Karahasanlı

21- Kadirli

22- Kuzucaklı

23- Otamışlı - Hotamışlı

24-  Sincan

25-  Süleyman Kethüda

26-  Tatalı

27- Taşbaş

28- Topaklı

29- Ulaşlı

DÜĞER (DÖĞER):

1-     Düğerli

2-     Halep Düğeri

3-     Hama Düğeri

KIZIK:

1-     Bozatlı

2-     Mihmatlı

3-     Pehlivanlı

YAZIR:

1-     Karadaşlı (taş)

2-     Karaçalı (Anamaslı)

3-     Kara Yazır

4-     Sarı

5-     Kıydır

İĞDİR:

1-     Biçer îğdiri

2-     Bozdoğan

3-     Horzum

4-     Sarı Hamzalı

ALAYUNTLU:

Inallı

KINIK:

1-     Alalar

2-     Göçeri

3-     Kınıklar

4-     Kınık Uşak

5-     Konuklar

6-     Selçuklu-Selçuk

AVŞARLAR

A. Avşar (Afşar) Elleri:

l -   Akkoyunlu Avşarı

2-     Alplu

3-     Aydın Avşarı: Avşarlı, Balabanlı

4-     Bahrili

5-     Bedil

6-     Cingözoğlu: Araslı, Deller (Deliler), Eberli, Torun

7-     Elbendi

8-     Günbendi

9-     Genceli

10-  Gündüzlü

11-  Halusağı

12-  Halep Avşarı

13-  İmanlı Avşarı: Bidil, Kızıl

14-  İmamkulu: Bebek, Esebeyli

15-  Karahacılı-Hocalı

16-  Karamuhlu

17-  Kazıklı

18-  Karagündüzlü

19-  Karamanoğullan Avşarı

20-  Kutbeyi-Kutbegilüler Avşarı

21-  Köpekli Avşarı: Alpli, Aydoğmuş beyli, Boynukısalı, Deliler, Köçekli,

Sekiz

22-  Kırklı

23-  Karagündüzlü Avşarı

24-  Kara Avşar

25-  Mansurbey Avşarları: Huzistan (Şumla), Kuhguliye (İran)

26-  Recepli Avşarı (1580 yılı başlarında Recep Kethüda adlı ağa nedeniyle

bu adı aldılar. Kethüda; oymağın vergi ve askerlik işlerini yürüten

devlet memuru.)

27-  Uşak Avşarı: Hocafakılı, Musacalı, Öksüzler.

B. Avşar (afşar) Kelimesinin Anlamı:

a)      Çevik

b)      Vahşi hayvan avına hevesli.

c)      Toplayıcı

d)      Zaptiye memuru.

e)      "AVŞ" fiilinden türeyip, müsaade etmek, itaat etmek, itaatli.

C - Avşar Elleri-Oymakları:

1-   Kuzey Suriye Avşarı:

a)      Köpekli

b)      Gündüzlü

c)      Kutbeği

2-     Halep Avşarları:

3-     Boz-Ulus Avşarları:

4-    Dulkadirli Avşarları:

a)      Maraş (İmanlı) Avşarı:

b)      Kars (Kadirli) Avşarı-Karsi Maraş

c)      Boz-ok Avşarı

d)      Yeni il (Sivas) Avşarı

e)      Kozan Avşarı

f)        Uşak Avşarı

g)      Aydın Avşarı

h)   Biga ve Karasi (Balıkesir)

5-   Recepli Avşarı

6-   İran Avşarları:

a)       Mansur Bey (Kuh-giluye) Avşarı

b)      İmanlı Avşarı

c)       Alplu Avşarı

d)      Usalu Avşarı

e)       Eberli Avşarı

BAYINDIR:

1-     Akkoyunlu (Bayındırlı, Bayındiriye)

2-     Elsiz Piri (Tülü Bayındır)

3-     Halitli

4-     İlarslan

5-     Kalaycı

6-     Karahacılı

7-     Körük

8-     Yasağlık

ÇAVULDUR (ÇAVDIR):

1-     Abdal

2-     Adil

3-     Bozacı

4-     Buruncuk

5-     Esenli

6-     Habil

7-     İğdir

8-     Karaçavdır

9-     Şeyhler

ÇEPNİ (Trapzon ve Rize Çepnileri Sünni, Kırşehir-Çiçekdağ, Gaziantep ve

Balıkesir Çepnileri alevi inancındadır.)

1-     Başımkızdılı

2-     Çepniözü

3-     Dilçepni

4-     Kandemir

5-     KasabuIur

6-     Karalar

7-     Kızılkoca

8-     Köseler

9-     Kormazlı

10-  Sarılı

11- Şuayıplı

EYMÜR (Eymir, İmir)

1-     Affan Eymürü

2-     Bunsuzlu

3-     Çarık

4-     Dündarlı

5-     Karagözlü

6-     Sancarlı

7-     Sancaklı

8-     Sarı Eymir

9-     Tosun

PEÇENEK(16. Yüzyıl)

1-   Bayırlı

2-     Berayirli

3-     Boyacılı

4-     Ekiz (Ekizler)

5-     Habilli

6-     Hamutlu

7-     Hızır Hacılı

8-     İsa Hacılı

9-     Piribeyli

10- Şahmelikli (Ali Kethüdalı)

11- Sipahiler

12- Yadbeyli

PEÇENEKLER (9.YÜZY1L)

1-     Çor

2-     Çoban

3-     Gülbeğ (Kulbey)

4-     İrtim

5-     Kangar

6-     Karıbay

7-     Kopun

8-     Talmat

9-     Yula

SALAR (Salur, Salgur, Selluriye):

1-     Aksalurlar: Akıncılı, Alabozlu (İldeğen), Emet

2-     Çoğunlu-Çuğun

3-     Karabelli

4-  Mürgap Salurları:

a)       Ana Böleği: Buhara, Bekesli, Töre, Yadçı

b)      Karaman: Alam, Beğböleği, Görçikli

c)       Yalavaç: Ordu Hoca, Sakar, Tizi, Yaz

5-     Salurlu (Çörmük)

6-     Salihler

7-     Şeyhsalur

8-     Sipahizadeler (Keremoğulları)

9-     Türkmenistan ve Horasan salurları:

a)      İç Salur: Ersarı

b)      Dış Salur: Sarık, Teke, Yomut

YIVA: Iva, İva, İve, Elivaiyye, ava, Yava, Yuva

1-     Baharlı

2-     Büyük Yıva

3-     Dergeç

4-     Durmuş Hacılı

5-     Esenceli

6-     Hayl Yıva (Atlı sınıf Yıvası)

7-     Kaçar

8-     Karakoyunlu: (Ağaçeri, Alpagut, Baranlı, Duharlı, Hacılı, Karamanlı,

Sadlı)

9-     Küçük Yıva

10- Perçemoğulları

11- Yahşiyanlı

12- Yaruklu(ışık)

13- Yuvalı(Karayuvalı)

ANADOLU TÜRKLERİ

A. TÜRKİYE'YE (ANADOLU'YA) GELEN  KALABALIK ANA  TÜRK BOYLARI:

l-   Çiğil

2-     Halaç

3-     Karluk

4-     Kıpçak

5-     Oğuz

6-     Tatar

7-     Uygur

B. OSMANLILARCA YÖRÜK SIFATI ALTINDA TOPLANAN VE BU ADI BENİMSEYEN VEYA KOLLARI YÖRÜK OBASI KABUL EDİLEN OĞUZ BOYLARI:

1-     İğdir- Yiğdir

2-     Karaevli

3-     Kayı: Karakeçili

4-     Yabır-Yaparlı

5-     Yazır

6-     Yıva- Yuva: Karakoyunlu

C. ANADOLU'YA BÜYÜK GRUPLAR HALİNDE GELEN TÜRK BOY, OYMAK VE OBALARI: (bkz:4, 40, 107)

l-   Abdal

2-  Ahiska- Mesket (Saka - İskit)

3-  Aba-Abakan-Apa

4-  Alayuntlu

5-  Ağaçeri

6-  Avşar-Afşar

7-  Artuklu

8-  Akkoyunlu

9-  Azeri

10- Bozlar-Bozoklar

11- Bekdik

12- Beğdili

13- Barak

14- Bayat

15- Bayındır

16- Büğdüz

17- Balkar (İdil, Hazar, Kafkas)

18- Çavuldur

19- Cerid

20- Çayan

21- Çarıklı-Cırıklı-Caruk

22- Çepni

23- Çavdur

24- Düğer

25- Dodurga

26- Evci

27- Eymir-Eymür-İmir

28- Gagauz-Uz

29- Göklen

30- Honamlı

31- Halac-Hallaç-HalaçLı-Kalaç

32- Hotamış

33- Horzum

34- Iğdır-İğdir

35- İlbeğli

36- Karkın-Kargın-Kargı-Kargun

37- Karakoyunlu

38- Karakeçili

39- Kızılkoyunlu

40- Kızılkeçili

41- Kuman-Koman-Kun (pomak?)

42- Karatekeli

43- Karlık-Karluk

44- Kayı

45- Kınık

46- Kızık

47- Kıpçak

48- Karaçay

49- Kazak

50- Kırgız

51- Karapapak

52- Kumuk- Kumık

53- Manav- Anav- Yerli

54- Mamalı (Bozulus)

55- Ödemiş

56- Özbek

57- Peçenek (Boşnak?)

58- Sarıkeçili

59- Sarıtekeli

60- Saçıkaralı

61- Tatar

62- Tahtacı-Tatevci

63- Tecirli

64- Terekeme

65- Türkmen

66- Yazır

67- Yörük (Aydınlı): (63 Obaya ayrılır)

68- Yuva

69- Yüreğir

D- Göçmen-Macır-Muhacir: 1912,1924,1951,1989 yıllarında Balkanlardan gelen milliyetine ve boylarına bakılmaksızın bu sıfat verilmiş. Örneğin Balkan göçmeni, Selanik macırı, Karkas göçmeni gibi Göçmen ve macır Türklerin aslı: Balkar, Gagauz, Kıpçak, Kuman, Peçenek, Tatar veya yörüktür.